تورینابول، که به عنوان Tbol نیز شناخته می‌شود، یک استروئید آنابولیک است که در دهه 1960 توسعه یافت. این ماده مشتق شده از دیانابول (متاندروستنولون) است که یک اتم کلر در موقعیت چهارم کربن اضافه شده است. تورینابول به خاطر خواص آنابولیکی خود شناخته می‌شود و اغلب توسط ورزشکاران و بدنسازان برای بهبود عملکرد استفاده می‌شود. در اینجا برخی از نتایج بالقوه‌ای که با استفاده از تورینابول می‌توان به دست آورد، آورده شده است:

• افزایش توده عضلانی: تورینابول می‌تواند با افزایش سنتز پروتئین و نگهداشت نیتروژن در عضلات به رشد عضلانی کمک کند. این می‌تواند به مرور زمان به افزایش توده عضلانی خشک منجر شود.
• افزایش قدرت: کاربران تورینابول اغلب گزارش می‌دهند که قدرت و توان آن‌ها افزایش یافته است. این می‌تواند برای ورزشکارانی که در ورزش‌هایی با حرکات انفجاری شرکت می‌کنند یا افرادی که به دنبال بهبود عملکرد در باشگاه هستند، مفید باشد.
• بهبود استقامت: تورینابول نشان داده است که تولید گلبول‌های قرمز را افزایش می‌دهد، که می‌تواند استقامت و تحمل را بهبود بخشد. این می‌تواند به ورزشکاران کمک کند که سخت‌تر و برای مدت طولانی‌تری تمرین کنند بدون اینکه زود خسته شوند.
• کاهش چربی بدن: تورینابول می‌تواند اثر ملایمی در چربی‌سوزی داشته باشد، که ممکن است به کاهش سطح چربی بدن کمک کند. با این حال، باید توجه داشت که هدف اصلی تورینابول کاهش چربی نیست و رژیم غذایی و ورزش نقش بزرگی در دستیابی به فیزیک لاغر دارند.
• بهبود بازسازی: تورینابول می‌تواند به بازسازی از جلسات تمرینی شدید با کاهش آسیب عضلانی و التهاب کمک کند. این می‌تواند به کاربران کمک کند که سریع‌تر به حالت اولیه بازگردند و بیشتر تمرین کنند.
• حداقل عوارض جانبی استروژنی: تورینابول به استروژن تبدیل نمی‌شود، که به این معناست که کاربران کمتر احتمال دارد که عوارض جانبی مرتبط با استروژن مانند احتباس آب، ژنیکوماستی (بزرگ شدن بافت پستان در مردان) و نوسانات خلقی را تجربه کنند.
• عوارض جانبی آندروژنی کم: تورینابول نسبت به سایر استروئیدهای آنابولیک دارای رتبه آندروژنی نسبتاً پایین‌تری است که احتمال بروز عوارض جانبی آندروژنی مانند آکنه، ریزش مو و تحریک‌پذیری را کاهش می‌دهد. با این حال، پاسخ‌های فردی می‌تواند متفاوت باشد