شواهد نشان می دهد که IGF-1 اثرات ضد پیری را تقویت کرده و به افزایش طول عمر افراد کمک می کند. اگرچه داده های فارماکوکینتیک دقیق نیست، اما براساس آزمایشهای بالینی روی موشهای جهشیافته، کاهش محور سیگنالدهی هورمون رشد/ IGF-1 / انسولین به طور قابلتوجهی شروع پیری را به تاخیر میاندازد و اثرات آنتی اکسیدانی بر بدن دارد.
از آنجا که IGF-1 در تحریک تکثیر سلولی نقش دارد و با اتصال به IGF-1R آپوپتوز را مهار می کند، محققان دریافته اند که یک ارتباط مثبت بین سطوح بالاتر IGF-1 و گسترش سرطان وجود دارد.
بر اساس اطلاعات موجود، سطوح بالای IGF-1 در بیماران مبتلا به سرطان سینه، سرطان روده بزرگ و سرطان پروستات مشاهده شده است. از این رو، ممکن است افزایش سطح فاکتور رشد شبه انسولین در بدن، خطر ابتلا به چندین نوع سرطان را افزایش دهد.
قبل از بررسی نقش IGF-1 در سندرم متابولیک، بیایید ابتدا مفهوم این سندرم را روشن کنیم. سندرم متابولیک به مجموعهای از اختلالات قلبی عروقی مانند فشار خون بالا، دیابت نوع 2، سکته مغزی و غیره اشاره دارد. این بیماریها به طور متقابل با یکدیگر مرتبط هستند و بسیاری از بیماران در طول زندگی خود با تمامی این مشکلات مواجه میشوند.
IGF-1 به دلیل شباهت ساختاری با انسولین، با تمایل بیشتری به گیرنده IGF-1R متصل میشود و به همین دلیل میتواند در درمان دیابت مؤثر باشد و احتمالاً مقاومت به انسولین را در افراد کاهش دهد.
تحقیقات نشان میدهد که فاکتور رشد شبه انسولین میتواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را نیز کاهش دهد. به این ترتیب، IGF-1 به حفظ سلامت قلب کمک کرده و پارامترهای قلبی عروقی را بهبود میبخشد.
علاوه بر این، IGF-1 با تحریک تجزیه چربی، به طور قابل توجهی خطر چاقی را کاهش میدهد و ذخیره چربی را به حداقل میرساند.