کم خطرترین استروئیدها

تستوسترون : کم‌خطرترین استروئید برای قلب

تستوسترون اولین استروئیدی است که در سال 1935 میلادی با هدف درمان افسردگی ساخته شد. با این حال، مردم به زودی اثرات چشمگیر تستوسترون بر اندازه و قدرت عضلات را متوجه شدند.

ورزشکاران مبتدی احتمالاً 6 تا 9 کیلوگرم از اولین دوره تستوسترون به دست می‌آورند. در دوره‌های بعدی نیز احتمالا 4 تا 6 کیلوگرم به دست خواهند آورد.

با وجود اینکه تستوسترون قدیمی‌ترین استروئید است، مسلما امروزه محبوب‌ترین ترکیب باقی مانده است. تستوسترون تقریباً در هر استک استروئیدی به عنوان پایه استفاده می‌شود.

تستوسترون عمدتاً یک استروئید افزایش حجم است که می‌تواند به تنهایی یا در یک پشته قدرتمند به افزایش قابل توجه حجم و وزن کمک کند.

در دوره‌های کات و چربی‌سوزی،‌ به دلیل کمبود کالری دریافتی احتمال تحلیل عضلات وجود دارد. با مصرف تستوسترون در این دوره‌ها، احتباس نیتروژن افزایش یافته و از تحلیل عضلات جلوگیری می‌شود.

عوارض جانبی تستوسترون

تستوسترون جزو استروئیدهایی است که کمترین تأثیر را بر کلسترول و قلب دارد.

افزایش فشار خون اغلب به دلیل افزایش گلبول‌های قرمز، افزایش وزن بدن و همچنین کلسترول اتفاق می‌افتد. تستوسترون باعث کاهش HDL (کلسترول خوب) و افزایش LDL (کلسترول بد) می‌شود. این باعث ایجاد پلاک در رگ‌ها و افزایش فشار خون می‌شود.

تحقیقات نشان داده است که 300 میلی گرم تستوسترون در هفته، باعث کاهش 13 درصدی سطح کلسترول HDL در طول یک دوره 20 هفته‌ای می‌شود.

دوزهای بالای 600 میلی گرم در هفته نیز ممکن است باعث فشار بیش از حد قلبی عروقی شود و سطح کلسترول HDL تا 21 درصد کاهش یابد.

تأثیر تستوسترون روی قلب در مقایسه با سایر استروئیدها هنوز کمتر است و به همین دلیل است که بی خطرترین استروئید موجود در بازار در نظر گرفته می‌شود.

عوارض جانبی استروژنی

وقتی سطح تستوسترون در بدن بیش از اندازه افزایش یابد،‌ تستوسترون به استروژن تبدیل می‌شود و این یعنی افزایش سطح هورمون زنانه استروژن.

استروژن هورمون جنسی زنانه است که می‌تواند باعث ژنیکوماستی (نوک سینه) در مردان شود. علاوه بر رشد زنانه بافت سینه، همچنین می‌تواند باعث احتباس آب، افزایش چربی و افزایش فشار خون شود.

می‌توان با مصرف یک AI (مهارکننده آروماتاز) یا یک SERM (تعدیل کننده انتخابی گیرنده استروژن) از ژنیکوماستی پیشگیری کرد. مهارکننده آروماتاز از تبدیل تستوسترون به استروژن جلوگیری می‌کند. در حالی که SERM فعالیت استروژن را مستقیماً در بافت سینه مسدود می‌کند.

به یاد داشته باشید که محدود کردن بیش از حد استروژن برای هیپرتروفی عضلات و سطح کلسترول خوب نیست.

بهتر است برای جلوگیری از ژنیکو در طول دوره از مهارکننده‌های آروماتاز استفاده نکنید؛‌ زیرا افزایش فشار خون یکی از عوارض جانبی داروهای مهارکننده آروماتاز است. می‌توانید با مصرف یک تعدیل‌کننده انتخابی گیرنده‌های استروژن مثل کلومیفن یا تاموکسیفن، احتمال بروز ژنیکوماستی را کاهش دهید، در حالی که سطح کلی استروژن در بدنتان کاهش نمی‌یابد. و مهم‌تر این که با مصرف کلومیفن یا تاموکسیفن، فشار خون افزایش نمی‌یابد.

ریزش مو

ریزش مو به دلیل تبدیل تستوسترون به «دی هیدرو تستوسترون» اتفاق می‌افتد که می‌تواند بر روی موهای سر تأثیر منفی بگذارد.

مصرف‌کنندگان مرد از داروهایی مانند فیناستراید برای کمک به مقابله با ریزش مو استفاده می کنند. با این حال، مهار کردن DHT ممکن است به طور قابل توجهی نتایج دوره را کاهش دهد.

همچنین در اکثر اوقات هرگونه نازک شدن مو یا ریزش، پس از دوره در زمانی که هورمون‌ها به حالت طبیعی خود برگردند رفع می‌شود. با این حال، اگر فولیکول مو مرده باشد، ریزش مو دائمی خواهد بود. (پس احتمال ریزش دائمی مو وجود دارد).

سرکوب تولید تستوسترون طبیعی

وقتی تستوسترون را به صورت خارجی وارد بدنتان می‌کنید، بدنتان دیگر تمایلی به تولید تستوسترون نخواهد داشت و رفته رفته توانایی خود را برای تولید این هورمون از دست می‌دهد. این در هر دوزی اتفاق می‌افتد. تنها راه برای جلوگیری از این، استفاده از HCG (گنادوتروپین جفتی انسانی) در حین دوره‌های سنگین است. از طرف دیگر، می‌توانید به کمک پاکسازی بعد از دوره، توانایی تولید تستوسترون را به بیضه‌ها برگردانید.

همچنین به نظر نمی‌رسد که تستوسترون برای کبد خطری ایجاد کند. در یک مطالعه، شرکت کنندگان دوز زیاد 400 میلی‌گرم در روز را به مدت 20 روز (2800 میلی‌گرم در هفته) مصرف کردند (این فقط برای آزمایش بوده است، شما این کار را نکنید)، اما هیچ یک از آنها هیچ نشانه‌ای از فشار یا آسیب‌کبدی نشان ندادند. این تقریباً 10 برابر دوزی است که یک مبتدی مصرف می‌کند.

تستوسترون یک هورمون مورد تایید FDA برای درمان هیپوگنادیسم (تستوسترون پایین در مردان) و بلوغ دیر رس در پسران است. این تأیید می‌کند که تستوسترون در دوزهای پایین می‌توان ایمن و کم خطر باشد.

جایگزین سارم برای تستوسترون: تستولون RAD-140

SARM (تعدیل‌کننده انتخابی گیرنده آندروژن) تقریبا مشابه استروئیدها عمل می‌کند. به یعنی به گیرنده‌های آندروژن متصل می‌شوند و سپس به DNA متصل می‌شود تا تغییرات فیزیولوژیکی ایجاد کند. اما برخلاف استروئید، به همه گیرنده‌های آندروژن در بدن متصل نمی‌شوند. بنابراین باعث ایجاد عوارض جانبی آندروژنی نمی‌شود. استروئیدها این عارضه را دارند.

Rad-140 Testolone یک SARM عالی است که سنتز پروتئین عضلانی را تنظیم می‌کند و باعث رشد عضلات می‌شود و از طریق افزایش متابولیسم می‌تواند باعث کاهش چربی نیز شود.

بی خطر ترین استروئید : اکساندرولون

اکساندرولون (آناوار) یکی از پرطرفدارترین استروئیدهای موجود در بازار است. این عمدتا به سه دلیل است:

• این یک استروئید خوراکی است
• برای مردان و زنان مناسب است
• عوارض جانبی بسیار کم و خفیف دارد (شاید بدون عارضه)

Anavar به طور کلی به عنوان یک استروئید چربی‌سوزی و کات در نظر گرفته می‌شود. زیرا آروماتیزه نمی‌شود (یعنی به استروژن تبدیل نمی‌شود). در نتیجه ظاهری خشک به عضلات می‌دهد. (البته در صورتی که رژیم غذایی و تمرینات صحیح کات داشته باشید).

اثرات عضله‌سازی اکساندرولون در مقایسه با تستوسترون کمتر و اثرات چربی‌سوزی آن تا حدی بیشتر است.

اگر کسی به دنبال کاهش چربی و کمی بزرگتر شدن است، Anavar این کار را انجام خواهد داد. با این حال، اگر کسی به دنبال افزایش شدید حجم عضلات است، تستوسترون استروئید بهتری است.

زنان اغلب در مورد استروئیدهایی که می‌توانند استفاده کنند (بدون بروز صفات مردانه) بسیار محدود هستند. اکساندرولون یکی از معدود ترکیباتی است که زنان می‌توانند با خیال راحت مصرف کنند، بدون اینکه هیچ گونه صفات مردانه را تجربه کنند.

مصرف‌کنندگان به ندرت متوجه عوارض جانبی هنگام مصرف آناوار می‌شوند. زیرا باعث احتباس آب نمی‌شود. به علاوه هیچ احتمالی برای ایجاد ژنیکوماستی وجود ندارد. زیرا به استروژن تبدیل نمی‌شود. در نتیجه، Anavar مورد تقاضای ورزشکارانی است که می‌خواهند بدن خود را بدون نگرانی در مورد به خطر انداختن سلامتی خود به سطح بالاتری برسانند.

علی‌رغم اینکه Anavar یک استروئید خوراکی است، استرس زیادی به کبد وارد نمی‌کند. این ممکن است به این دلیل باشد که کلیه‌ها نیز به پردازش این ترکیب کمک می‌کنند و در واقع فشار را از کبد خارج می‌کنند.

تنها مشکل اکساندرولون هزینه آن است. تولید این دارو هزینه زیادی دارد و آسان هم نیست. بنابراین نمونه‌های تقلبی زیادی برای این دارو در بازار وجود دارد.

عوارض جانبی اکساندرولون

سرکوب تستوسترون

آناوار باعث سرکوب تستوسترون می‌شود. این احتمالاً خفیف تا متوسط است و چندین هفته طول می‌کشد تا به سطوح طبیعی برگردد.

از آنجایی که تولید تستوسترون به طور کامل متوقف نمی‌شود، برخی از مصرف‌کنندگان پاکسازی بعد از دوره را غیر ضروری می‌دانند. اما این اصلا درست نیست. بعد از هر دوره‌ای، چه سبک و چه سنگین باید یک PCT متناسب با دوره اجرا کنید. یعنی اگر دوره سبک بوده، یک پاکسازی سبک و اگر دوره سنگین بوده یک پاکسازی کامل و تمام عیار اجرا کنید.

کلسترول

به طور عجیبی، اکساندرولون تأثیر مثبتی بر سطح کلسترول کل دارد، اما HDL (کلسترول خوب) را کاهش می‌دهد. برخی از مطالعات نشان می‌دهد که تأثیر کمتری بر LDL (کلسترول بد) دارد و به طور قابل توجهی ایمن‌تر از سایر داروهای تزریقی و استروئیدهای خوراکی است.

برای مبارزه با تغییرات کلسترول که بر فشار خون تأثیر می‌گذارد، به مصرف‌کنندگان آناوار توصیه می‌شود که به طور منظم تمرینات هوازی داشته باشند، چربی‌های سالم کافی مصرف کنند و فیبر بیشتری از طریق غذا دریافت کنند. این به کاهش چربی و همچنین حفظ سلامت قلب آنها کمک می‌کند.

کاهش اشتها

مانند تمام داروهای خوراکی، باید انتظار کمی ناراحتی معده را داشته باشید. این به این دلیل است که داروی خوراکی باید از اولین مسیر روده عبور کند و این می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در اشتها شود. این مسئله در دوره‌های چربی‌سوزی یک مزیت و در دوره‌های افزایش حجم و عضله‌سازی یک نکته منفی محسوب می‌شود.

آسیب به اندام‌های داخلی

درست مانند تمام استروئیدهای خوراکی، اکساندرولون باید توسط اندام‌های داخلی متابولیزه شود. این داروها معمولا توسط کبد پردازش می‌شود. با این حال، به نظر می‌رسد Anavar در درجه اول توسط کلیه جذب می‌شود. پس احتمال آسیب کلیه بیشتر از کبد است.

اگر قصد دارید این دارو را برای مدت زمان طولانی یا با دوز بالا مصرف کنید، مهم است که سلامت کلیه خود را تحت نظر داشته باشید.

جایگزین سارم برای اکساندرولون: کاردارین

Cardarine یک SARM دیگر است که می‌تواند نتایج بسیار مشابهی با همتای استروئیدی خود یعنی اکساندرولون داشته باشد. کاردارین می‌تواند متابولیسم را افزایش داده و به کاهش چربی کمک کند. همچنین می‌تواند افزایش توده عضلانی را تا حدی تسریع کند.

کاردارین یک ابزار استثنایی برای کاهش وزن است. در حالی که در رژیم غذایی با کالری منفی هستید، عضلات را حفظ می‌کند. کاهش وزن را نیز به شدت تسریع می‌کند. همانطور که قبلا ذکر شد، Cardarine از نظر فنی SARM نیست، بلکه در واقع یک PPAR Delta Agonist است. این به گیرنده‌های PPAR Delta متصل می‌شود و باعث می‌شود بدن فقط انرژی بیشتری بسوزاند.

معمولاً به صورت مایع، گاهی اوقات قرص یا کپسول پیدا در دسترس است. کاردارین همچنین برای افزایش عروق شناخته شده است – همراه با کاهش وزن این می‌تواند به طور گسترده به توانایی‌های قلبی عروقی کمک کند.

استروئید کم خطر برای کات : پریموبولان

پریموبولان از نظر ایمنی و کم خطر بودن شبیه به اکساندرولون است. این استروئید در هر دو فرم خوراکی و تزریقی وجود دارد.

Primobolan یک مشتق DHT است، بنابراین به استروژن تبدیل نمی‌شود. پس منجر به احتباس آب نخواهد شد. پریموبولان مقدار کمی عضله بدون چربی را اضافه می‌کند و می‌تواند در دوره حجم یا کات یک ترکیب خوب باشد.

پریموبولان استروئید ایمن‌تری است که حتی به نوزادانی که وزن کم داشتند با تداخلات منفی محدود داده شده است. نقش آن در پزشکی کمک به بیماران برای به دست آوردن توده بدون چربی و رساندن آنها به وزن مناسب است. پریمو برای افرادی که از بیماری‌های تحلیل رفتن عضلات، عفونت‌ها و کسانی که پس از جراحی نیازمند بهبود هستند، تجویز می‌شود.

اعتقاد بر این است که آرنولد و سایر بدنسازان هم دوره او، اغلب هنگام دوره کات از Primobolan استفاده می‌کردند تا به آنها کمک کند تا روی صحنه بدنی خشک‌تر و تفکیک‌شده‌تر به نمایش بگذارند.

پریموبولان در بین زنان ورزشکار نیز بسیار محبوب است. زیرا می‌تواند یک ترکیب کوچک و نسبتا ایمن و البته موثر برای ورزشکاران زن باشد.

Primobolan همچنین SHBG (گلوبولین اتصال هورمون جنسی) را کاهش می‌دهد که باعث افزایش تستوسترون آزاد می‌شود، یعنی اثربخشی سایر استروئیدها را در دوره افزایش می‌دهد.

عوارض جانبی پریموبولان

• سرکوب تستوسترون طبیعی بدن: سرکوب تستوسترون در پریموبولان تقریباً قطعی است. میزان کاهش سطح تستوسترون به دوز و مدت دوره شما بستگی دارد. با این حال، سطح تست طبیعی احتمالاً در عرض چند هفته پس از دوره (مانند Anavar) باز خواهد گشت.
• کلسترول: Primobolan سطح کلسترول را به میزان مشابه آناوار تغییر می‌دهد. بنابراین، کلسترول و فشار خون بیشتر از تستوسترون یا دکا دورابولین در نوسان است. اما کمتر از سایر استروئیدهای آنابولیک.
• تخریب اندام‌های داخلی: پریموبولان خوراکی مانند سایر استروئیدهای خوراکی‌، ممکن است باعث آسیب اندام‌ها شود (به ویژه کبد). این مسئله در مورد پریموبولان در مقایسه با سایر استروئیدهای خوراکی کمتر است، اما همچنان وجود دارد. همچنین شاهد آسیب کلیه هستیم، اما این یک اثر ثانویه به دلیل افزایش وزن و احتباس آب است، احتمالاً به دلیل رژیم غذایی نامناسب.

عوارض جانبی پریموبولان برای زنان

پریموبولان در صورت استفاده توسط زنان، می‌تواند دسته‌ای از عوارض جانبی خاص را ایجاد کند. مانند:

• ریزش مو
• افزایش اندازه کلیتوریس
• افزایش موهای زاید
• کلفت و بم شدن صدا (صدای مردانه)
• تغییرات در صورت و چهره در اثر مصرف طولانی مدت

جایگزین سارم برای پریموبولان: لیگاندرول (LGD 4033)

لیگاندرول یک SARM عالی برای به دست آوردن توده عضلانی بدون چربی و در عین حال کاهش توده چربی و آب بدن است. شما می‌توانید انتظار دستاوردهای خوب و همچنین افزایش قابل قبولی در قدرت داشته باشید. شما همچنین می‌توانید انتظار عوارض جانبی محدودی داشته باشید که تنها مورد اصلی و مهم سرکوب تستوسترون است.

استروئید ایمن و کم خطر برای افزایش حجم : دکا دورابولین

دکا دورابولین (دکا، ناندرولون یا 19 نورتستوسترون) نیز یک استروئید تزریقی است. اگرچه یک ترکیب کند اثر است که چند هفته طول می‌کشد تا اثرش در بدن مشخص شود.

دکا دورابولین می‌تواند مقادیر قابل توجهی عضله و قدرت را در فصل خارج از مسابقات به شما بدهد. اما اثرات آن زمانی که به تنهایی مصرف شود محدود می‌شود. برخلاف تستوسترون که به تنهایی می‌تواند افزایش زیادی در حجم و قدرت ایجاد کند، دکا اغلب با سایر استروئیدها ترکیب (استک) می‌شود تا افزایش چشمگیر عضلانی ایجاد کند.

برای افزایش نتایج، اغلب با تستوسترون، دیانابول یا آنادرول استفاده می‌شود.

Deca Durabolin در حال حاضر مورد تایید FDA در پزشکی برای درمان کم خونی است و به افزایش توده بدون چربی و تعداد گلبول‌های قرمز در مغز استخوان کمک می‌کند. همچنین در گذشته برای درمان بیماران مبتلا به HIV و پوکی استخوان استفاده می‌شده است.

دکا دورابولین آندروژنیک نیست، بنابراین کاربران در معرض خطر ریزش مو یا آکنه نیستند.

دکا توسط زنان نیز تحمل می‌شود، اما تنها زمانی که در دوره‌های کوتاه تا متوسط ​​مصرف شود. تحقیقات نشان می‌دهد که دوز 100 میلی‌گرم در هفته، به مدت 12 هفته احتمالا برای زنان بی خطر است . با این حال، دوره‌های طولانی حتی در دوزهای کمتر احتمالاً باعث ایجاد اثرات ویریلیزاسیون (صفات مردانه) می‌شوند.

عوارض جانبی دکا دورابولین

• عوارض جانبی استروژنیک: توانایی دکا برای افزایش استروژن 20 درصد تستوسترون است. بنابراین فعالیت آروماتاز بسیار کمی وجود دارد. با این حال، مصرف‌کنندگان هنوز هم ممکن است علائمی مشابه با عوارض جانبی استروژنیک مشاهده کنند. زیرا دکا باعث افزایش پروژسترون و پرولاکتین می‌شود. که می‌تواند بافت سینه را در غدد پستانی تحریک کند. یعنی ژنیکوماستی. دقت کنید مصرف ضد استروژن نمی‌تواند این مشکل را حل کند. شما نیاز به داروهای ضد پرولاکتین مثل کابرگولین دارید.
• کلسترول و فشار خون: دکا کلسترول LDL/HDL را تغییر می‌دهد و باعث افزایش فشار خون می‌شود (البته این اثر قابل توجه نیست). تحقیقات نشان داده است که 600 میلی‌گرم دکا دورابولین در هفته باعث کاهش 26 درصدی کلسترول خوب HDL می‌شود. دکا می‌تواند احتباس آب را افزایش دهد و این یعنی می‌تواند فشار خون را به شدت افزایش دهد. تمرینات هوازی و رژیم غذایی سالم توصیه می‌شود.
• دکا دیک (مشکلات نعوظ): دکا دیک یک عارضه جانبی است که اغلب شنیده می‌شود و توضیح آن بسیار پیچیده است. دکا دیک به موقعیتی اشاره دارد که در آن هنگام رابطه جنسی نعوظ خود را از دست می‌دهید. منطقی‌ترین توضیح این است که دکا سطح پرولاکتین را در بدن افزایش می‌دهد.
• سرکوب تستوسترون: بدترین عارضه جانبی در مورد Deca سرکوب تستوسترون است که توسط مصرف‌کنندگان تجربه می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که 300 میلی‌گرم دکا در هفته می‌تواند سطح تستوسترون را تنها در 6 هفته تا 70 درصد کاهش دهد. در عمل میزان سرکوب تست بدن از این هم بدتر است، زیرا دوره دکا (با توجه به دیراثر بودن آن) تا 12 الی 14 هفته طول می‌کشد. بنابراین، هنگام پایان دادن به دوره دکا برای فعال کردن مجدد تولید درون زای تستوسترون، به پاکسازی بعد از دوره نیاز است.

سارم جایگزین دکا دورابولین: آندارین S4

Andarine S4 یک سارم کات و چربی‌سوزی محبوب در بین بدنسازان است. بنابراین شاید فکر کنید اصلا نباید با دکا مقایسه شود. درست است؟ خیر! آندارین دارای خواص عضله‌سازی فوق العاده‌ای نیز هست و برخلاف دکا باعث احتباس آب و افزایش فشار خون نمی‌شود.

Andarine در ابتدا به عنوان روشی برای جلوگیری و جبران از دست دادن عضلات به دلیل بیماری ساخته شد. عملکرد آن بسیار شبیه تستوسترون است، فقط بدون عوارض جانبی منفی. آندارین می‌تواند توده عضلانی و تراکم استخوان را افزایش دهد. با کاهش سطح لیپوپروتئین لیپاز (LPL) در بدن باعث کاهش چربی می‌شود.

بنابراین، اندارین یک SARM خوب است که نه تنها به عضله‌سازی کمک می‌کند، بلکه می‌تواند برای کاهش‌چربی نیز استفاده شود