کلومیفن سیترات برای درمان هیپوگنادیسم در مردان استفاده میشود. اغلب این درمان برای مردان نتیجه میدهد (بازده هورمون لوتئینیزه کننده توسط غده هیپوفیز را افزایش میدهد). به همین دلیل، کلوماید بسیار مورد توجه مصرفکنندگان استروئیدهای آنابولیک قرار گرفته است.در دنیای بدنسازی از کلومیفن به دلیل توانایی آن در کاهش عوارض جانبی ناشی از استروئیدهای آنابولیک/آندروژنیک و همچنین مبارزه با سرکوب تست طبیعی در اثر مصرف استروئیدها (که هدف اصلی آن است) استفاده میشود.
در مورد از ترسناکترین عوارض جانبی استروژنیک که تمام بدنسازها میخواهند از آنها دوری کنند، احتباس آب و ژنیکوماستی است. کلوماید برای مقابله با هردوی این عوارض جانبی مفید است.
احتباس بیش از حد آب نهتنها میتواند هیکل شما را خراب کند و دستاوردهای دوره استروئید را پنهان کند، بلکه منجر به افزایش فشار خون نیز میشود. در حالی که ژنیکو در صورت طولانی شدن میتواند به حالت درمانناپذیر تبدیل شود و تنها راه حل، جراحی باشد. بنابراین کلومیفن یک دارو و ابزار قدرتمند است که بدنسازانی که از استروئیدهای آنابولیک استفاده میکنند باید آن را به درستی مصرف کنند.
اگر سطح استروژن در بدن مردان بیش از حد زیاد شود، باعث ایجاد یک عارضه جانبی ناخوشایند به نام ژنیکوماستی میشود. در این حالت بافت سینه بیش از حد و به طور غیرعادی رشد میکند.
در کنار احتباس آب، ژنیکو بدترین اتفاقی است که در نتیجه مصرف استروئیدها ممکن است رخ دهد. اگر به مدت طولانی باقی بماند، سینه میتواند به رشد خود ادامه دهد به حالتی برسد که دیگر قابل درمان نباشد و ورزشکار مجبور به جراحی شود.
بنابراین باید هم در طول دوره و هم بعد از دوره (پاکسازی) به فکر پیشگیری از ژنیکوماستی باشید. استفاده از کلوماید و سایر داروها میتواند تضمین کند که همه علائم ژنیکو ناپدید شود.
در حالی که کلومیفن یک داروی آزمایش شده است که امتحان خود را به خوبی پس داده، این روزها برای پیشگیری از ژنیکو از مهارکنندههای آروماتاز نیز استفاده میشود.
ممکن است مصرفکنندگان استروئید به اشتباه فکر کنند که SERMهایی مثل کلومیفن میتوانند احتباس آب را نیز از بین ببرند، اما اینطور نیست.
کلوماید و سایر SERMها به طور موثر بافت سینه را هدف قرار میدهند. در حالی که کلومیفن ممکن است مزایای جزئی در کاهش احتباس آب داشته باشد، اما کافی نیست. توصیه میشود برای کنترل عارضه جانبی احتباس آب، داروهای دیگری را نیز در نظر داشته باشید.
برای مبارزه با احتباس آب، باید سطح استروژن کاهش یابد. اما کلوماید به طور مستقیم سطح استروژن را کاهش نمیدهد. این امر باعث میشود که هدف اصلی از مصرف کلومیفن در طول دوره، تنها کنترل ژنیکوماستی باشد.
وقتی ورزشکار در طول دوره استروئید، به صورت خارجی هورمون تستوسترون را وارد بدنش میکند، سطح این هورمون در بدن او به شدت افزایش مییابد و همین باعث رشد بیشتر عضلات و چربی سوزی میشود. بدن این افزایش هورمون را تشخیص میدهد و دیگر خودش تستوسترون تولید نمیکند؛ زیرا این هورمون حتی بیشتر از مقدار نیاز در بدن وجود دارد پس نیازی به تولید آن نیست.
هنگامی که دوره استروئید تمام میشود، دیگر تستوسترون مصنوعی را وارد بدن نمیکنید و بدنتان نیز این هورمون را تولید نمیکند. در نتیجه شاهد افت ناگهانی تستوسترون خواهید بود. این عوارض جانبی زیادی دارد.
پس هدف اصلی پاکسازی بعد از دوره استروئید، بازگرداندن بدن ورزشکار به تعادل طبیعی هورمونی است. به همین دلیل، پاکسازی بعد از دوره، بسیار ضروری و مهم است.
بدون PCT زمان نسبتا زیادی طول میکشد تا بدن سطح هورمونها را تنظیم کند و در این مدت تمام دستاوردهای دوره را از دست میدهید و تنها عوارض جانبی برای شما باقی خواهد ماند.
کلوماید در دوره پاکسازی بعد از مصرف استروئید بسیار مناسب و کمککننده است. وقتی تولید طبیعی تستوسترون توسط بدن بسیار کم و یا حتی متوقف شده، این دارو میتواند نجاتبخش باشد.
هدف PCT افزایش تستوسترون درونزا (تولید شده توسط بدن) به سطوح طبیعی است تا بتوانید از اثرات جدی کمبود تستوسترون جلوگیری کنید. مشکلاتی که در اثر کمبود تستوسترون میتواند رخ دهد:
این که کلومیفن را چه مدت پس از دوره استروئید مصرف کنید، به نیمه عمر ترکیبات موجود در دوره بستگی دارد.
اگر نیمه عمر استروئیدهایی که مصرف کردهاید کوتاه باشد، شاید تنها چند روز یا چند ساعت بعد از پایان دوره، بهترین زمان برای شروع پاکسازی باشد. در حالی که اگر از استروئیدهای با نیمه عمر زیاد مثل پارابولان استفاده کنید، لازم باشد تا 2 هفته پس از دوره برای شروع پاکسازی صبر کنید؛ زیرا اثرات استروئید برای مدت زیادی در بدن شما باقی میماند.
بسته به این که دوز مصرف استروئید چقدر باشد، ممکن است چندین هفته و یا حتی چندین ماه طول بکشد تا عملکرد طبیعی تستوسترون شما بازیابی شود. بنابراین، کلوماید یکی از ابزارهای قدرتمند است، اما لزوما تنها گزینه ممکن نیست.
تعیین دوز مصرف کلوماید به دو عامل بستگی دارد.
کلومیفن معمولا با دوز کم در طول دوره استروئید با هدف محافظت از ورزشکار در مقابل عوارض جانبی استروژنیک مصرف میشود.
مصرف تنها 25 میلیگرم کلوماید در روز در حین دوره میتواند اکثر مردان را از عوارض جانبی نجات دهد.
برخی از ورزشکاران این مقدار را به 50 میلیگرم در روز افزایش میدهند. اما مصرف دوزهای بیشتر کلوماید موثر نخواهد بود و به نظر میرسد که 25 میلیگرم در روز برای کاهش اثرات نامطلوب استروئیدها کافی است.
در صورتی که کلومیفن با دوز 25 میلیگرم در روز به ورزشکار کمک نکند، ممکن است به یک SERM دیگر مثلا تاموکسیفن نیاز باشد یا در برخی موارد مهارکنندههای آروماتاز بهتر باشند.
از آنجایی که کلوماید در ابتدا به عنوان یک داروی کمککننده به باروری زنان ساخته شد، دوز آن برای این منظور به طور کلی 50 میلیگرم در روز و گاهی اوقات افزایش تا 100 میلیگرم در روز در نظر گرفته میشود.
بنابراین، 100-50 میلیگرم حداکثر دوز مفید و موثر کلومیفن است و دوزهای بیشتر نهتنها کمککننده نیست بلکه میتواند خطرات و عوارض جانبی بیشتری داشته باشد.
اگر صحبت در مورد زنانی باشد که استروئید مصرف میکنند، استفاده از کلوماید برای پاکسازی لازم نیست؛ زیرا عوارض جانبی استروژنیک و کمبود تستوسترون برای زنان نگرانکننده نیست.
برای PCT بعد از دوره استروئید، باید دوزهای بیشتری از کلومیفن مصرف شود. معمولات در شروع پاکسازی 100-50 میلیگرم کلومیفن سیترات در روز مصرف میشود. این سطح دوز میتواند تا 2 هفته ادامه داشته باشد، اما به دوره استروئید ورزشکار بستگی دارد و برای برخی مردان، فقط یک هفته مصرف این دوز میتواند کافی باشد.
بعد از یک یا دو هفته مصرف دوز 100-50 میلیگرم در روز، باید برای 2-1 هفته بعدی، دوز مصرف را به 50 میلیگرم در روز کاهش دهید و سپس در 2-1 هفته پایانی دوره پاکسازی، تنها 25 میلیگرم در روز مصرف کنید. یک دوره استروئید خوب باید حداقل 4 هفته باشد و میتواند تا 8 هفته نیز طول بکشد؛ بنابراین دوز مصرف کلومیفن برای پاکسازی باید برحسب مدت زمان پاکسازی، به صورت کاهشی برنامهریزی شود.