سارم چطور کار می کند؟

سارم برخلاف استروئیدهای آنابولیک، یک آندروژن خاص در بدن را مورد هدف قرار می‌دهد : عضلات اسکلتی.

گیرنده‌های آندروژن در بخش‌های مختلفی از بدن وجود دارند؛ مثل کبد، تارچه‌های عضلانی، پروستات و استخوان‌ها. سارم‌ها این توانایی را دارند که برحسب نیاز و با توجه به هدف دارو، به گیرنده آندروژن تنها یک بخش از بدن متصل شوند.

این داروها معمولا به گیرنده‌های آندروژن تارچه‌های عضلانی و استخوان‌ها متصل می‌شوند. پس لازم نیست نگران واکنش سایر اندام‌های بدن باشید. برای مثال برخلاف استروئیدها، سارم باعث افزایش حجم اندام‌های داخلی مثل قلب و روده نمی‌شود.

خطر رشد بیش از حد سلول‌ها در اثر مصرف SARM وجود ندارد. بنابراین ورزشکار در معرض بیماری‌های ناشی از این عارضه جانبی (مثل سرطان) نیست. مکمل‌های آنابولیک در گذشته با آسیب کبدی و سرطان پروستات مرتبط بوده‌اند. این یکی از مهم‌ترین دلایلی است که ورزشکاران به مصرف سارم روی می‌آورند.

بسیاری از سارم ها از نحوه عملکرد تستوسترون در بدن تقلید می‌کنند؛ این یعنی آن‌ها بدن شما را فریب می‌دهند تا فواید مورد نظر بدون بروز عوارض جانبی حاصل شود.

هنگامی که به گیرنده‌های آندروژن متصل می‌شوند، سنتز پروتئین را تقویت می‌کنند و قدرت و احتباس نیتروژن را افزایش می‌دهند