نولوادکس

نولوادکس (تاموکسیفن سیترات) یک SERM است که معمولاً برای زنان مبتلا به سرطان سینه تجویز می شود و به عنوان یکی از داروهای اصلی کاهش قابل توجه میزان مرگ و میر برای مبتلایان به سرطان پستان در دهه گذشته شناخته شده است. نولوادکس اولین بار در سال 1962 سنتز شد و در ابتدا برای درمان ناباروری زنان تجویز شد.

با این حال، بعداً مشاهده شد که به دلیل اثرات ضد میتوژنیک است، تحریک بافت پستان را کاهش می‌دهد و برای کند کردن رشد سرطان سینه مفید است. نولوادکس همچنین به دلیل مسدود کردن پروتئین کیناز C (PKC) از طریق مکانیسم های استرس اکسیداتیو، دارای خاصیت ضدسرطانی است. بدنسازان معمولا از نولوادکس برای جلوگیری از شروع ژنیکوماستی (تجمع بافت پستان) استفاده می کنند.

نولوادکس برای پاکسازی دوره، به همان روش کلومید عمل می کند و تولید LH و FSH را از طریق مهار اثرات منفی استروژن در هیپوتالاموس (و در نتیجه بازیابی محور HPT) تحریک می کند.

عوارض جانبی نولوادکس

• بثورات پوستی
• گرگرفتگی
• کاهش تعداد گلبول های سفید خون
• اختلالات بینایی
• لخته شدن خون (ترومبوز ورید عمقی)
• آسیب کبدی

ممکن است مصرف نولوادکس منجر به سارکوم رحم و سرطان آندومتر شود. با این حال، ریسک آن بسیار کم است، تقریبا 1 در 500 مورد. چنین عوارض جانبی با استفاده طولانی مدت (بیش از 2 سال) نیز مرتبط است.