دوز مصرفی پروویرون

برای افرادی که به دنبال بهبود عملکرد هستند، دوز شروع توصیه شده پروویرون 50 میلی‌گرم در روز است. ورزشکاران زنی که علاقه‌مند به استفاده از پروویرون برای داشتن نتایج قابل مشاهده هستند، باید با یک دوز کمتر 25 میلی‌گرم در روز شروع کنند.

لازم به ذکر است که اگر بهبودهای قابل توجهی مانند افزایش دلسردی، بهبود خلق و هوا و بهبود شکل‌دهی رگها با دوز اولیه دست‌یافته شده باشد، توصیه می‌شود دوز پروویرون را افزایش ندهید. با این حال، اگر نتایج مطلوب آشکار نشود، می‌توان به افزایش معتدل به 75 میلی‌گرم در روز فکر کرد، اما حیف است از این حد فراتر رفت.

مهم است بیان کرد که دوز پروویرون 100 میلی‌گرم در روز برای کاربران تفریحی یا افرادی که در درمان جایگزین تستوسترون هستند، مخصوص است. عبور از این حد دوز توصیه نمی‌شود برای استفادهٔ عمومی.

برای کسانی که بهبودی در ظاهر خود را ارزیابی می‌کنند، پیروی از این دوزهای اساسی چرخه استروئیدی بسیار مهم است تا نتایج دلخواه را بدست آورند و به سلامت و بهبود کلی دقت کنند.

پروویرون در چرخه‌های بدنسازی پروویرون به عنوان یک ترکیب محبوب در بین بدنسازان شناخته شده است، اغلب به عنوان یک مکمل درمان پس از چرخه یا به همراه استروئیدهای اصلی دیگر استفاده می‌شود.

با وجود اثربخشی آن، همهٔ علاقه‌مندان به تناسب اندام کاملاً آگاه از استفادهٔ صحیح از پروویرون نیستند. با این حال، به عنوان یک گزینهٔ عالی برای چرخهٔ کاتینگ به خاطر عدم آروماتیزاسیون، کمک به اندام لاغر و تعریف شده مورد توجه قرار می‌گیرد.

به طور معمول، چرخهٔ پروویرون با دوز متوسط 50 تا 100 میلی‌گرم در روز برای کاربران عادی آغاز می‌شود. برای افزایش فعالیت آنابولیک، برخی افراد پروویرون را با ترکیبات اندروژنی دیگر ترکیب می‌کنند. به عنوان مثال، برای کسانی که دنبال چرخهٔ حجیم‌کردن هستند، ترکیب پروویرون با وینسترول یا آناوار به عنوان بهینه شناخته می‌شود.

دوز 50 میلی‌گرم پروویرون برای بدنسازان مبتدی کفایت می‌کند، به ویژه هنگام استفاده به عنوان مکمل درمان پس از چرخه. با توجه به اینکه بیشتر چرخه‌های استروئیدی منجر به سرکوب تستوسترون می‌شود، اضافه کردن پروویرون به کنار مکمل‌های درمان پس از چرخه مانند کلومید یا نولوادکس به کاهش خطر نقص تستوسترون کمک می‌کند و اطمینان می‌دهد که یک رویکرد کاملتر و جامعتر در حفظ تعادل هورمونی اتخاذ شود.