در دنیای مدرن امروزی که همه به دنبال راههایی برای ظاهری متناسب و عضلانی هستند، مکملهای بیشتری به شکل پپتاید برای پاسخگویی به خواستههای مشتریان در بازار عرضه میشوند. دانشمندان در حال یافتن راه های بیشتری برای استفاده از مولکول های زیستی و تشکیل مشتقات با اثربخشی بالا هستند. یکی از این پپتایدها HGH-FRAG 176-191 است. این ماده، یک نسخه مشتق شده از یک هورمون رشد طبیعی است که به روش های مختلفی برای دستیابی نتایج بهتر و سریع تر اصلاح شده است.
HGH-FRAG بخشی از هورمون رشد انسانی است. مشخصاً شامل آخرین توالی 16 آمینو اسید HGH از توالی 191 طولانی دومی است. 191 هورمون رشد انسانی وجود دارد که زنجیره اسید آمینه پایانی (قطعه 176-191) هورمون HGH-FRAG را تشکیل می دهد. با این حال، HGH-FRAG بر خلاف HGH، مکانیسم عمل کاملا متفاوتی دارد. شاید فکر کنید که قطعات HGH به عنوان بخشی از هورمون رشد فرگمنت، به طور معمول به یک روش عمل می کنند. اما، پاسخ منفی است.
برخلاف هورمون رشد مادر، HGH-FRAG به گیرنده های هورمون رشد (GHR) متصل نمی شود، زیرا از تمام 191 اسید آمینه تشکیل نشده است. بنابراین، نه میتواند تشکیل IGF-1 را رونویسی کند و نه میتواند عملکرد آنابولیک را به روش هورمون رشد انجام دهد.
پپتاید HGH-FRAG خواص لیپولیتیک هورمون رشد را حفظ کرده و اغلب برای انجام عملکردهای متابولیسم لیپید مورد نظر استفاده می شود.
مکانیسم عمل HGH-FRAG هنوز به طور کامل شناخته نشده و در معرض انتقادات زیادی در جامعه علمی قرار دارد. با این حال، سه منطقه اصلی وجود دارد که HGH-FRAG در آنها اثرات فوق العاده ای را نشان داد. بیایید به این مکانیسم های تحقیقاتی نگاه کنیم و بینش بیشتری در مورد چگونگی استقبال از HGH-FRAG 176-191 در سراسر جهان به دست آوریم.
HGH-FRAG، بر خلاف هورمون رشد، تمام خواص بیومولکول اصلی خود را حفظ نمی کند. بلکه یک ویژگی عالی، تحت عنوان لیپولیز دارد. استفاده عملی از HGH-FRAG 176-191 در موش های چاق منجر به افزایش تشکیل گیرنده های بتا سه آدرنرژیک در بافت های چربی شده است.
این گیرندهها در تحرک و استفاده از چربی در بافت های چربی نقش دارند و فرآیند ترموژنز را در عضلات، بهویژه ماهیچههای اسکلتی واسطه میکنند.
تحقیقات نشان می دهد که استفاده از HGH-FRAG در یک دوره سه هفته ای در موش های چاق منجر به کاهش تقریبی 50 درصدی افزایش وزن در آنها می شود.
جالب توجه است که درمان با HGH-FRAG 176-191 فقط در موش های چاق، جواب داد و باعث کاهش وزن قابل توجهی در موش های با وزن متوسط، نشد.
یکی دیگر از مکانیسم های احتمالی اثر HGH-FRAG خاصیت آن در ایجاد هیپوگلیسمی به دلیل ترمینال- C آن است.
دانشمندان، در مورد اینکه آیا همان ویژگی های هیپوگلیسمی در قطعات هورمون رشد انسانی یافت می شود یا خیر، شروع به تحقیق کردند. یکی از این قطعات، قطعه 176-191 بود. قطعه پپتاید به طور بالقوه می تواند سطح گلوکز خون را کاهش دهد و بنابراین می تواند از نظر فنی در رژیم درمانی پیش دیابت و دیابت نوع 2 استفاده شود.
با این حال، برای بیان هر یک از مکانیسم های فوق، متاآنالیز و آزمایش های بالینی بیشتری در مقیاس بسیار بزرگتر مورد نیاز است.
تحقیقات معتبرتری در مورد شناخت و بررسی اثرات احتمالی HGH-FRAG 176-191 بر بازسازی و رشد غضروف در حال انجام است. در این آزمایشها، استفاده از HGH-FRAG در کنار تزریق اسید هیالورونیک در خرگوشها باعث افزایش رشد غضروف در سطح قابلتوجهی شد.
دانشمندان بر این باورند که تحقیقات قانونی در این زمینه می تواند ایده استفاده از HGH-FRAG 176-191 را در درمان استئوآرتریت و به حداقل رساندن جراحی برای درمان آن، آشکار کند.