تولید سارمها به دهه 1940 برمیگردد و این ترکیبات اولیه مشتقاتی از تستوسترون بودند که به عنوان سارمهای استروئیدی شناخته میشدند.
در دهه 1990، سارمهای غیر استروئیدی به صحنه آمدند (که امروزه بدنسازان به آنها اشاره میکنند). به دلیل اینکه این ترکیبات کشفیات اخیر هستند، اثرات آنها تا حد زیادی ناشناخته و در حال تحقیق است.
از آنجایی که ایمنی سارمها هنوز به طور کامل درک نشده است، آنها برای استفاده انسانی توسط FDA تایید نشدهاند. در سال 2017، FDA سارمها را به عنوان “بالقوه خطرناک” معرفی کرد و به مردم در مورد استفاده از آنها هشدار داد.
FDA همچنین شواهدی از ایجاد مشکلات کبدی و قلبی عروقی در کاربران سارمها پس از استفاده کوتاهمدت ارائه کرد. آنها همچنین اعلام کردند که عوارض جانبی طولانیمدت سارمها همچنان ناشناخته است.
تحقیقات محدود نشان داده است که تنها 52 درصد از محصولات سارم فروخته شده در اینترنت واقعاً حاوی سارم ذکر شده بر روی برچسب هستند.
همچنین مشخص شد که 39 درصد از محصولات سارم حاوی مواد دیگری هستند که تایید نشدهاند و این مسئله نگرانیهای ایمنی را افزایش میدهد.
دکتر توماس اوکانر فرض کرده است که سارمها بر اساس 10 سال شواهد تجربی و تحلیل آزمایشات 2000 بیمار (که سارمها را مصرف کردهاند) ممکن است از استروئیدها خطرناکتر باشند.