ژنیکوماستی و تستوسترون

تستوسترون باعث آروماتاز (تبدیل تستوسترون به استروژن) می شود، بنابراین خطر ژنیکوماستی در افراد حساس، وجود دارد. ترنبولون فعالیت آروماتاز ​​را افزایش نمی دهد و بنابراین خطرات ژنیکوماستی به طور قابل توجهی کمتر است. با این حال، ایجاد ژنیکوماستی با مصرف ترنبولون غیرممکن نیست، زیرا سطح پروژسترون (یکی دیگر از هورمون های جنسی زنانه) را افزایش می دهد.

ما استفاده از یک مهارکننده آروماتاز ​​را برای مبارزه با سطوح بالای استروژن توصیه نمی‌کنیم، زیرا دیده‌ایم که مهارکننده های آروماتاز، فشار خون را بر اساس پروفایل لیپیدی بیمار تشدید می‌کنند.

در عوض، یک تعدیل کننده انتخابی گیرنده استروژن (SERM) می تواند برای مسدود کردن اثرات استروژن در سطح گیرنده استفاده شود، بنابراین بر سطح کلسترول تأثیر نمی گذارد. ما معمولاً کلومید یا نولوادکس را به ویژه برای ورزشکارانی تجویز می کنیم که مستعد ابتلا به ژنیکوماستی هستند یا سینه هایشان در طول یک دوره، بزرگ می شود.

نولوادکس همچنین می تواند برای مهار اثرات پروژسترون استفاده شود و بنابراین در دوره های ترنبولون، مورد استفاده قرار گیرد.